Το άρθρο αυτό αποτελεί έργο συλλογικής εργασίας υπό το «Πρόγραμμα ΕΝΥΩ». Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τους D C και Γεράκι για τη βοήθεια τους σε αυτή την έρευνα.
Έως αυτή τη στιγμή έχουμε παρουσιάσει τρεις υποδομές ενδιαφέροντος σε εγγύς απόσταση από τη Σάμο. Συγκεκριμένα, το «Φυλάκιο της Jandarma 4 χλμ. από τη Σάμο», το «Τουρκικό σταθμό VTS Αλικαρνασσού», καθώς και «Το φυλάκιο İlyasağa στο Κουσάντασι». Παρακάτω βλέπετε που βρίσκονται αυτές οι υποδομές, και στο παρόν άρθρο θα μελετήσουμε ίσως τη πιο ενδιαφέρουσα υποδομή της περιοχής, το ραντάρ ναυτικής επιτήρησης «Dayıoğlu» (Ντάγιογλου) που ευρίσκεται σε ύψωμα στο εθνικό πάρκο Ντιλέκ, δηλαδή στο ίδιο πάρκο με τις προηγούμενες υποδομές που αναλύσαμε.
Εάν μεταβείτε εις τας συντεταγμένας 37°39’23.4″N 27°07’32.9″E ή σε αυτό το σύνδεσμο προς την υπηρεσία Google Maps, θα βρείτε το ραντάρ στο οποίο αναφερόμαστε. Ο πύργος με τις κεραίες του βρίσκεται στο ανώτατο υψόμετρο του πάρκο, στα 1204 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας, και η βάση του ραντάρ λίγο χαμηλότερα, στα 1005 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας. Προφανώς, αυτό έχει γίνει ώστε να υπάρχει η μέγιστη κάλυψη των κεραιών δίχως φυσικά εμπόδια. Τα δύο μέρη της υποδομής συνδέονται μεταξύ τους με το δρόμο που βλέπετε παρακάτω.
Πέρα από αυτές τις δύο μεγάλες εγκαταστάσεις, το ναυτικό αυτό ραντάρ αποτελείται από πέντε συνολικά τμήματα. Είναι αυτά που βλέπετε στην ακόλουθη επεξηγηματική δορυφορική απεικόνιση, και θα τα αναλύσουμε στη συνέχεια ένα προς ένα.
Υποδομή Α: Κεραίες
Ασφαλώς, η πιο σημαντική υποδομή σε μία βάση ραντάρ είναι οι κεραίες του και οι αισθητήρες του γενικότερα. Σε αυτή τη περίπτωση, έχουμε μία έκταση περίπου 5 στρεμμάτων που έχει ισιωθεί και στρωθεί με τσιμέντο, μέσα στην οποία υπάρχει ένα κτήριο διαστάσεων περί των 1178 τετραγωνικών μέτρων, επάνω στο οποίο έχουν τοποθετηθεί οι κεραίες του ραντάρ.
Περιμετρικά του μεγάλου κτηρίου με τις κεραίες υπάρχουν κάποιες μικρότερες εγκαταστάσεις όπως και ένα ενισχυμένο κτήριο με σχήμα ημικύκλιου και με μεγάλη είσοδο που ίσως να βρίσκεται μακριά από το βασικό κτήριο για λόγους ασφαλείας. Για παράδειγμα, ίσως να φιλοξενεί γεννήτριες, καύσιμα, ή άλλες ανάλογες εγκαταστάσεις. Στην επάνω αριστερή γωνία του κεντρικού κτηρίου εμφανίζεται να σταθμεύει συχνά ένα μίνι βαν όχημα. Αυτό πιθανόν μας δείχνει ότι στο σημείο αυτό πρέπει να βρίσκεται η είσοδος που χρησιμοποιεί το προσωπικό για να εισέρχεται στο συγκεκριμένο κτήριο.
Οι διαστάσεις του μίνι βαν οχήματος είναι περίπου 5.5×2 μέτρα, και άρα ανάλογες διαστάσεις με μίνι βαν που μεταφέρουν 7-9 άτομα. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις μοναδικές φωτογραφίες της υποδομής σε ανοικτές πηγές που είναι από επίσκεψη του δημάρχου του Κουσάντασι τον Οκτώβριο του 2018. Εκεί βλέπουμε στην άκρη να φαίνεται ένα λευκό μίνι βαν όχημα.
Από το ίδιο φωτογραφικό υλικό διαβάζουμε στις σακούλες με τα αναμνηστικά δώρα ότι ανήκει στη τουρκική «Ναυτική Διοίκηση Νοτίου Τομέα» η οποία υπάγεται στο πολεμικό ναυτικό της Τουρκίας. Το ίδιο φαίνεται και από τη στολή του Τούρκου αξιωματικού. Προχωρώντας, έχουμε τη μεγάλη παραβολική κεραία ραντάρ που υπάρχει επάνω στο κτήριο αυτό. Το ότι είναι παραβολική φαίνεται και από ανάλυση παλαιών δορυφορικών λήψεων όπου τη βλέπουμε στραμμένη σε άλλες κατευθύνσεις κατά καιρούς. Προσέξτε την θετική εικόνα Α, την αρνητική Β, το σχήμα της, και τη κατεύθυνσή της (κόκκινα βέλη). Οι διαστάσεις είναι περίπου 4×3 μέτρα.
Εάν υποθέσουμε ότι η κεραία αυτή ανήκει στο σύστημα ραντάρ NS100 της εταιρείας Thales, ή κάποιο με ανάλογη εμβέλεια, τότε η κάλυψη της κεραίας είναι αυτή που βλέπετε παρακάτω. Τα κενά που βλέπετε είναι από εμπόδια όπως λόφοι, υψώματα, κτλ. που εμποδίζουν την «ορατότητα» του ραντάρ.
Στο ίδιο κτήριο, δίπλα από τη παραβολική κεραία του ραντάρ που δείξαμε μόλις, υπάρχει και μία δεύτερη. Φαντάζει ως δορυφορική κεραία επάνω σε μία μεταλλική κατασκευή, αλλά δεν είναι εφικτή η ακριβής ταυτοποίηση της από τις διαθέσιμες ανοικτές πηγές.
Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ότι αυτό το κτήριο αποτελεί το ραντάρ της υποδομής και το προσωπικό που εργάζεται εκεί είναι μάλλον μικρό σε αριθμό (κάτω των 10 ατόμων) και ασχολούνται κυρίως με αντικείμενα που δε μπορούν να γίνουν από τη κοντινή βάση όπως συντήρηση εξοπλισμού, επισκευές, ασφάλεια υποδομής, κτλ.
Υποδομή Β
Περί τα 150 μέτρα χαμηλότερα σε υψόμετρο συναντάμε μία υποδομή πολύ μικρότερη που σε αυτό το άρθρο ονομάζουμε κτήριο Β. Το κτήριο αυτό έχει ένα ασφαλτοστρωμένο δρόμο μήκους 30 μέτρων, και ένα μόλις κτήριο το οποίο είναι 65 τετραγωνικά μέτρα και βάσει της σκιάς μοιάζει περισσότερο ως ένα υπόστεγο, παρά κανονικό κτήριο.
Μέσω δικτύων κοινωνικής δικτύωσης εντοπίσαμε έναν κατασκευαστή που ανέφερε ότι το διάστημα 1998-2005 εργάστησε εκεί για κατασκευή δρόμων συνολικού μήκους 30 χιλιομέτρων, όπως επίσης και μεταφοράς νερού από 4.5 χιλιόμετρα μακριά, και εγκατάσταση από γεννήτριες ηλεκτρικού ρεύματος και παροχής ρεύματος από 11 χιλιόμετρα μακριά. Άρα ίσως αυτό το κτήριο να εκτελεί κάποιο τέτοιο σκοπό υλικοτεχνικής υποστήριξης.
Υποδομή Γ: Φυλάκιο/πύλη
Το τρίτο κτήριο της υποδομής βρίσκεται περίπου 600 μέτρα ανατολικά από το κτήριο Β, και περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το ραντάρ και το κτήριο της βάσης. Ωστόσο, η θέση του μας προδίδει ότι μάλλον πρόκειται για κάποιο είδος φυλακίου ή πύλης εισόδου καθώς βρίσκεται επάνω στους μόνους δρόμους που οδηγούν στα άλλα κτήρια της υποδομής. Άρα, εάν κάποιος θέλει να φτάσει εκεί με όχημα θα πρέπει να περάσει από αυτό το σημείο.
Είναι ένα σχεδόν τετράγωνο κτήριο διαστάσεων μόλις 50 τετραγωνικών μέτρων με σκεπή από κεραμίδια. Πέρα από αυτό δεν είναι ορατό, από τις διαθέσιμες ανοικτές πηγές, εάν έχει κάποια περαιτέρω αποστολή.
Υποδομή Δ: Βάση/στρατόπεδο
Αυτό το κτήριο είναι ένα χιλιόμετρο δυτικά της πύλης (κτηρίου Γ), μόλις 230 μέτρα μακριά από το κτήριο Β, και περίπου 200 μέτρα χαμηλότερα σε υψόμετρο από το ραντάρ στην υποδομή Α. Είναι με διαφορά η μεγαλύτερη υποδομή της βάσεως Ντάγιογλου που μελετάμε εδώ με αρκετά κτήρια, και ελικοδρόμιο όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας.
Το ελικοδρόμιο είναι 22×22 περίπου μέτρα, και άρα μπορεί να φιλοξενήσει όλα τα ελικόπτερα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού ή/και ακτοφυλακής. Αξίζει ωστόσο να δούμε ότι το ελικοδρόμιο βρίσκεται εκτός της περιμέτρου ασφαλείας του στρατοπέδου. Το στρατόπεδο είναι λίγο παραπάνω από 6.6 στρέμματα και φαίνεται να παίζει ρόλο υποστήριξης στο ραντάρ.
Από τις σκιές παρατηρούμε ότι όλα τα κτήρια του στρατοπέδου έχουν ίδιο ύψος σκιάς, κάτι που δείχνει ότι όλα έχουν περίπου ίδιο ύψος. Άρα το πιθανότερο είναι ότι όλα είναι κτήρια με ένα επίπεδο. Μελετώντας δορυφορικές λήψεις βλέπουμε ότι συνήθως καταγράφουν 5-6 οχήματα σταθμευμένα σε διάφορα σημεία στο στρατόπεδο αυτό. Με δεδομένο ότι τουλάχιστον ένα εξ’αυτών είναι το μίνι βαν που περιγράψαμε νωρίτερα, μπορούμε να υπολογίσουμε ότι εκεί εργάζονται περί τα 20-30 άτομα.
Το βασικό κτήριο με τη πράσινη οροφή είναι περίπου 760 τετραγωνικά μέτρα και εικάζουμε ότι φιλοξενεί βασικές εγκαταστάσεις στρατοπέδου όπως γραφεία, χώρο εστίασης, κτλ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι βάσει θερμικών λήψεων από τα κανάλια συχνοτήτων B3-B8 του δορυφόρου Sentinel-2 L2A παρατηρούμε ένα ισχυρό ίχνος στο κτήριο αυτό, κάτι που υποδεικνύει ότι ίσως η οροφή του να είναι από λαμαρίνα ή κάποιο παρόμοιο υλικό.
Το δεύτερο μεγάλο κτήριο του στρατοπέδου έχει μήκος 19 μέτρα και πλάτος περίπου 11 μέτρα. Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να ταυτοποιήσουμε τη χρήση του συγκεκριμένου εντός του στρατοπέδου. Το πιθανότερο είναι να λειτουργεί ως θάλαμος προσωπικού, αλλά όπως αναφέραμε, δε μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε αυτό.
Υποδομή Ε
Η τελευταία υποδομή μας μεταφέρει πίσω στο ραντάρ όπου λίγο έξω από τη περίφραξη του, μόλις 115 μέτρα από τη πύλη του, έχει αυτό που βλέπετε παρακάτω στα αριστερά. Βάσει της σκιάς του είναι σίγουρα κάτι ψηλό και λεπτό, και έχει κοντά του και κάποια μικρά κτήρια.
Αυτό φαίνεται ελαφρώς και από την επίσκεψη του 2018 που αναφέραμε νωρίτερα στην ακόλουθη φωτογραφία στο βάθος. Είναι ένας κλωβός που πιθανόν φιλοξενεί και αυτός κεραίες, μετεωρολογικούς δέκτες, ή άλλο αντίστοιχο εξοπλισμό.
Η Τουρκία αναπτύσσει τρία δίκτυα θαλάσσιας επιτήρησης. Ένα της ακτοφυλακής (το οποίο εν καιρό πολέμου περνάει στο πολεμικό ναυτικό) που ονομάζεται SGRS (Sahil Gözetleme Radar Sistemi, Σύστημα Ραντάρ Παράκτιας Επιτήρησης), δεύτερον της Γενικής Διεύθυνσης Ασφάλειας Ακτών, και τρίτον του πολεμικού ναυτικού που ονομάζεται «Uzun Ufuk / IMSS» (Integrated Maritime Surveillance System, Ολοκληρωμένο Σύστημα Θαλάσσιας Επιτήρησης). Στο τελευταίο ανήκει και το ραντάρ Ντάγιογλου που παρουσιάσαμε εδώ, και επίσης στο IMSS ενσωματώνονται και οι πληροφορίες των υπολοίπων δικτύων επιτήρησης. Το τουρκικό περιοδικό «Savunma ve Havacılık» (Άμυνα και Αεροπορία) αναφέρει ότι το IMSS περιλάμβανε ραντάρ Suricate-2000 Mk της εταιρείας Thales, όπως επίσης ότι κάποια από τα ραντάρ του IMSS θα εφοδιαστούν με συστήματα R-ESM (Radar-Electronic Support Measures, Ραντάρ-Ηλεκτρονικά Μέτρα Υποστήριξης) που είτε θα αποσυναρμολογηθούν από πλοία, είτε θα αγοραστούν νέα.
Κλείνοντας, μελετώντας του άλλους σταθμούς ραντάρ του IMSS υπάρχουν σαφείς ομοιότητες στις κτηριακές υποδομές, αλλά συνήθως όχι σε τόσες πολλές χωρισμένες εγκαταστάσεις. Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος σταθμός είναι χωρισμένος σε δύο εγκαταστάσεις ισχυροποιεί την υπόθεση ότι αυτές οι βάσεις φιλοξενούν ραντάρ και R-ESM. Δε θα πρέπει να αποκλείσουμε φυσικά και το λόγο ότι τα χωρίσανε λόγω της πολύ περιορισμένης έκτασης στη κορυφογραμμή. Εάν γνωρίζετε περισσότερα για αυτή την υποδομή, γράψτε μας στα σχόλια του άρθρου.
- Σχόλιο
- Reblog
-
Εγγραφή
Εγγεγραμένος
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Αμυντικά και Στρατιωτικά Θέματα 