Συχνά βλέπουμε στις ειδήσεις αναφορές από πολεμικά πλοία, ελικόπτερα, αεροσκάφη, και μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εξουδετερώνουν στόχους υψηλής αξίας με πυραύλους Hellfire (Φωτιά της κολάσεως). Σε αυτό το άρθρο θα κάνουμε μία ανάλυση αυτού του εξαιρετικά χρήσιμου οπλικού συστήματος ώστε όλοι οι αναγνώστες μας να έχουν μία καλύτερη ιδέα του τι ακριβώς είναι.
Τα αρχικά AGM είναι από τις αγγλικές λέξεις Air-Ground Missile (Πύραυλος Αέρος-Εδάφους) και το 114 αντιπροσωπεύει τον αριθμό του μοντέλου. Το όνομα του ωστόσο δεν ήταν Hellfire (Φωτιά της κολάσεως) από την αρχή. Ολόκληρο το επίσημο όνομα του ήταν «Heliborne, Laser, Fire and Forget Missile» (Για ελικόπτερα, καθοδηγούμενο με λέιζερ, πύραυλος που ρίχνεις και τον ξεχνάς) αλλά για συντομία όλοι το αποκαλούσαν Hellfire και εν τέλει, έμεινε γνωστό με αυτό το όνομα. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1974 από την εταιρία Lockheed Martin έπειτα από διαγωνισμό του Στρατού Ξηράς των ΗΠΑ για έναν αντιαρματικό πύραυλο που θα μπορεί να εξοπλίσει ελικόπτερα. Ο πύραυλος έφτασε σε επιχειρησιακό επίπεδο το 1982 με τη κυκλοφορία του AGM-114A. Ωστόσο, χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά πολύ αργότερα, το Δεκέμβριο του 1989 στην αμερικανική εισβολή στο Παναμά.
Τις αρχές της δεκαετίες του 1990 ο πύραυλος αυτός έφτασε σε άλλο επίπεδο όταν η δεύτερη γενιά του κυκλοφόρησε, δηλαδή ο Hellfire II. Αυτός ο πύραυλος έχει δυνατότητα μεταφοράς διαφορετικών συστημάτων και έτσι αρκετές παραλλαγές του κυκλοφόρησαν τα επόμενα χρόνια. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 2011 το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ ανακοίνωσε τη σταδιακή απόσυρση των Hellfire II αλλά λόγω της τεράστιας βαρύτητας τους στο πεδίο της μάχης, η ανακοίνωση σύντομα ακυρώθηκε. Σήμερα, οι περισσότερες συμμαχικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, βασίζονται πολύ στους πυραύλους της οικογενείας AGM-114 τόσο για αντιαρματική χρήση όσο και για πλήξη στόχων υψηλής αξίας, ή όπως είναι γνωστοί στη διεθνή ορολογία, HVT (High Value Target). Άλλωστε, τα περισσότερα ηγετικά στελέχη της Αλ-Κάιντα μέχρι σήμερα έχουν εξουδετερωθεί με τέτοιους πυραύλους από μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Προτού μεταβούμε στα τεχνικά, αξίζει να αναφέρουμε ότι παρότι είναι ένας πύραυλος AGM, δηλαδή αέρος-εδάφους, υπάρχει μία επίσημη καταγραφή όπου χρησιμοποιήθηκε επιτυχημένα ως πύραυλος αέρος-αέρος. Στις 24 Μαΐου του 2001, ένα πολιτικό μονοκινητήριο αεροσκάφος Cessna 152 μπήκε στον ισραηλινό εναέριο χώρο από το Λίβανο. Έπειτα από πολλαπλές προσπάθειες επαφής και προειδοποιήσεις από το πύργο ελέγχου, ένα ελικόπτερο Boeing AH-64A Apache της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ απογειώθηκε για να το αναχαιτίσει. Το Cessna 152 παρέμεινε εντός πορείας, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις και έτσι το ισραηλινό Apache απελευθέρωσε ένα πύραυλο AGM-114 και κατέρριψε το ύποπτο αεροσκάφος. Ελάχιστα συντρίμμια βρέθηκαν και μέχρι και σήμερα κανείς δε γνωρίζει τις προθέσεις του μικρού αεροσκάφους.
Προχωρώντας στο τεχνικό μέρος, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να ξεκινήσουμε με μία σύντομη αναφορά στα μέρη του και τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά του. Παρακάτω βλέπετε μία επεξηγηματική φωτογραφία και ακολουθεί ένας σύντομος πίνακας με τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά. Αυτά διαφέρουν σε μικρό βαθμό ανάλογα με το μοντέλο του αλλά δίνουν μία καλή γενική ιδέα.
| Έτος κατασκευής | 1984-σήμερα |
| Τιμή | $110.000 |
| Βάρος | 45.5-49 κιλά |
| Μήκος | 163 εκατοστά |
| Διάμετρος | 17.8 εκατοστά |
| Εκπέτασμα πτερύγων | 33 εκατοστά |
| Ταχύτητα πτήσης | 1.3 Mach (1591 χλμ/ώρα) |
| Επιχειρησιακή εμβέλεια | 500 μέτρα – 8 χιλιόμετρα |
| Τύπος κινητήρα | Ρουκέτα στερεών καυσίμων |
Οι περισσότεροι Hellfire έχουν το σύστημα καθοδήγησης SALH (Semi-Active Laser Homing, Ημί-Ενεργή Ακολούθηση Λέιζερ). Αυτό σημαίνει ότι είτε κάποιος στρατιώτης, είτε κάποιο πολεμικό όχημα στοχεύει με ένα ειδικό λέιζερ στόχευσης το στόχο. Αυτό κάνει την ακτινοβολία από το λέιζερ να χτυπάει επάνω στο στόχο και να αντανακλά (παρότι δεν είναι ορατή στο γυμνό μάτι), και γι’αυτό η διαδικασία συχνά περιγράφεται ως «βάψιμο με λέιζερ». Ο λόγος που ο Hellfire είναι ήμι-ενεργός είναι διότι απελευθερώνεται προς τη κατεύθυνση του στόχου και μέχρι να εντοπίσει την ακτινοβολία του λέιζερ απλά προχωράει σε ευθεία πορεία. Όταν ο εντοπιστής του την ανιχνεύσει, ενημερώνει τον αυτόματο πιλότο και έτσι ο πύραυλος οδηγείται στο στόχο. Βλέπετε τον εντοπιστή λέιζερ σε έναν πύραυλο Hellfire καλύτερα στην επόμενη φωτογραφία.
Η έκδοση AGM-114K Hellfire II του πυραύλου έχει ένα αρκετά εξελιγμένο σύστημα πλοήγησης. Έχει έναν εξελιγμένο εντοπιστή SALH που έχει βελτιωθεί με ηλεκτρο-οπτικά αντίμετρα. Αυτές είναι διάφορες τεχνικές που αποτρέπουν παρεμβολές στον εντοπιστή με ηλεκτρικά οπτικά μέσα. Επίσης, ο πύραυλος διαθέτει βελτιωμένο λογισμικό αυτόματου πιλότου ώστε εάν χάσει το σήμα του λέιζερ να συνεχίζει προς το σημείο που το εντόπισε τελευταία φορά ενώ σαρώνει την ευρύτερη περιοχή για να το εντοπίσει ξανά.
Όσον αφορά το σύστημα καθοδήγησης, σίγουρα πρέπει να κάνουμε και μία αναφορά στο σύστημα του AGM-114L Longbow Hellfire ο οποίος είχε το fire-and-forget (ρίξε και ξέχασε το) σύστημα που του έδωσε το όνομα του. Αυτό ήταν το πιο απλό σύστημα καθοδήγησης όπου λειτουργεί με ραντάρ εντοπισμού σε συνδυασμό με τις μετρήσεις των γυροσκοπίων. Έτσι ο πύραυλος έχει μία γενική κατεύθυνση προς το στόχο και κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις βάσει του ραντάρ εντοπισμού και των γυροσκοπίων που του δείχνουν τη μεταβολή της κίνησης του. Ως εναλλακτικό σύστημα, είχε το σύστημα στόχευσης με λέιζερ εδάφους.
Προχωρώντας παρακάτω, οι περισσότερες εκδόσεις των πυραύλων Hellfire κατασκευάζονται με πολεμικές κεφαλές tandem-charge (διπλό γέμισμα) που είναι αναμενόμενο με βάσει του ότι αρχικά είχε σχεδιαστεί για αντιαρματική χρήση. Το πρώτο γέμισμα έχει στόχο τη διείσδυση μέσα από τη θωράκιση του στόχου, και το δεύτερο τη καταστροφή του. Βλέπετε σχηματικά πως είναι τα tandem-charge γεμίσματα σε τέτοιους πυραύλους παρακάτω.
Βάσει του παραπάνω θα πρέπει να είναι επίσης κατανοητό το ότι αυτοί οι πύραυλοί κάνουν χρήση κεφαλών εκρηκτικών υλών HEAT (High-Explosive Anti-Tank, Υψηλής Εκρηκτικότητας Αντιαρματικά). Για την ακρίβεια, οι περισσότερες εκδόσεις των Hellfire έχουν 8-9 κιλά εκρηκτικής ύλης σε κεφαλές HEAT. Αλλά δεν έχουν όλοι αυτό το γέμισμα, στη συνέχεια θα δούμε μερικές λιγότερο γνωστές πολεμικές κεφαλές πυραύλων Hellfire.
Η έκδοση AGM-114M Hellfire II ήταν η πρώτη που δέχονταν εμπρηστική ή θραυσματοφόρα πολεμική κεφαλή. Η θραυσματοφόρα κεφαλή λειτουργεί ως χειροβομβίδα που ενεργοποιείται από τη πρόσκρουση στο στόχο. Μετά τη προσβολή του στόχου ενεργοποιείται μέσω ενός απλού εναυστήρα το σύστημα πυροδότησης της και σε λίγα δευτερόλεπτα πυροδοτείται ο βασικός εκρηκτικός μηχανισμός της ο οποίος με τη πίεση των αερίων από την έκρηξη εκτοξεύει μεταλλικά θραύσματα προς κάθε κατεύθυνση. Αυτή η κεφαλή έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς στο Αφγανιστάν για εξουδετέρωση εχθρών μέσα σε κτίρια. Βλέπετε πως είναι στη πραγματικότητα αυτή η κεφαλή εδώ.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε και το μοντέλο ATM-114Q Hellfire II όπου το T στο όνομα του είναι από τη λέξη Training (εκπαιδευτικό) και δε περιέχει καμία ενεργή πολεμική κεφαλή. Συνεχίζοντας, η έκδοση AGM-114R Hellfire II έρχεται με μία πολεμική κεφαλή IBFS (Integrated Blast Frag Sleeve, Ενσωματωμένη Θήκη Θραυσματοφόρας Έκρηξης). Αυτό συνδυάζει το tandem-charge με τη θραυσματοφόρα κεφαλή ώστε πρώτα να σπάει τη θωράκιση και έπειτα να πυροδοτείται η θραυσματοφόρα πολεμική κεφαλή.
Συνεχίζοντας, η έκδοση AGM-114S Hellfire II έχει μία κεφαλή για εντοπισμό αλλά η πιο ενδιαφέρουσα είναι η έκδοση που αφήσαμε για το τέλος, η AGM-114N Hellfire II. Η έκδοση AGM-114N Hellfire II του πυραύλου έχει θερμοβαρική γόμωση MAC (Metal Augmented Charge, Γόμωση με Αύξηση Μετάλλου). Τα θερμοβαρικά όπλα όπως η συγκεκριμένη πολεμική κεφαλή είναι κατά κανόνα ένα χημικά μείγματα που όταν έρθουν σε επαφή με το οξυγόνο αντιδρούν προκαλώντας μεγάλης ισχύος και υψηλής θερμοκρασίας έκρηξη, και καθώς χρησιμοποιούν το οξυγόνο που υπάρχει γύρω τους έχουν ένα μεγάλης διάρκειας ωστικό κύμα. Το θετικό τους είναι ότι καταλαμβάνουν το οξυγόνο μόνο μέχρι να τελειώσει η θερμοβαρική τους γόμωση. Έτσι μπορούν να πυροδοτηθούν σε έναν όροφο ενός κτιρίου και να καταστρέψουν τα πάντα μέσα του χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε ζημιά στους επάνω ή κάτω ορόφους.
Ο κινητήρας του πυραύλου δεν έχει αλλάξει στα διαφορετικά μοντέλα. Κατά τα στρατιωτικά πρότυπα των ΗΠΑ είναι ο M120E3 ενώ κατά τα πρότυπα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ είναι ο M120E4. Έχει χρόνο ζωής πάνω από 20 χρόνια, ζυγίζει 14.2 κιλά με μήκος 59.3 εκατοστά και διάμετρο 18 εκατοστά. Είναι κατασκευασμένος από αλουμίνιο 7075-T73 και λειτουργεί με XLDB (Minimum smoke cross linked double based, ελάχιστου καπνού αλληλοσυνδεόμενη διπλή βάση). Βλέπετε το σχεδιάγραμμα του που φαίνεται καλύτερα η λειτουργία του εδώ.
Οι πύραυλοι της οικογενείας Hellfire έχουν αποδείξει και συνεχίζουν να αποδεικνύουν καθημερινά την αξία τους. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για μετάβαση στο κλείσιμο του άρθρου μας από ένα πραγματικό παράδειγμα. Στο επόμενο βίντεο βλέπετε μία εξουδετέρωση στόχου υψηλής αξίας (HVT) με πύραυλο Hellfire. Ήταν ένα ηγετικό στέλεχος των Ταλιμπάν και είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα καθώς δείχνει την αποτελεσματικότητα του όπλου σε όλους τους τομείς (ισχύς, ταχύτητα, ακρίβεια).
Ελπίζουμε αυτή η εισαγωγή σε αυτό το εκπληκτικό οπλικό σύστημα να σας έδωσε μία ιδέα της αξίας του. Η Ελλάδα χρησιμοποιεί πυραύλους Hellfire αλλά, δυστυχώς, το ίδιο κάνει και η Τουρκία. Τέλος, βάσει του άρθρου μας θα πρέπει να είστε σε θέση να αναγνωρίσετε στην επόμενη φωτογραφία ότι ο επάνω πύραυλος έχει θραυσματοφόρα κεφαλή ενώ ο κάτω αντιαρματικό γέμισμα HEAT.
Αμυντικά και Στρατιωτικά Θέματα 
καλημέρα σας
1)Σε κάθε πτέρυγιο του απάτσι πόσους hellfire μπορουν να τοποθετησουν?
2)ο hellfere προσβαλλει το αρμα στην κορυφη του πυργου οπως ο spike και javelin ή οπως αλλα α/τ 3 γενιας ευθεια (πχ κορνετ)?
3)αντίστοιχος ρωσικος ή ευρωπαικος?
Οι λέξεις ’’βάση του…’’ που ΄χρησιμοποιείτε, γράφονται ως ’’βάσει του..’’. Επίσης, στις μεγάλες προτάσεις να χρησιμοποιείτε και κόμματα.
Αγαπητέ, πολύ καλά κάνεις και ενδιαφέρεσαι για τη μορφολογία ,αλλά η γλώσσα εξελίσσεται παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως. Πολλοι θα έπιναν οικειοθελώς και μεγαλή ευχαρίστηση κώνειο, αν ακούγαν πως ομιλούμε σήμερα την πατρογονική τους γλώσσα. Επίσης η σύγχρονη αναθεωρητική τάση στη γλώσσα(μακάρι να ηξέρα ποιος την επιβάλλει) είναι η αντικατάσταση των
διαφορετικών φωνηεντικών φθόγγων ή διφθόγγων( και όχι μόνο), με έναν.(προσωπικά ενίσταμαι σφόδρα με αυτή τη τάση ).
Αγαπητέ φίλε,
Σας ευχαριστούμε για τη διόρθωση. Ανανεώσαμε το άρθρο ανάλογα.